Sommige dingen vallen in de praktijk nogal tegen >

Zoals: alle ballen in de lucht houden (in je eentje), je duurbetaalde sportschoolabonnement verzilveren, een marathon lopen, elke dag 250 gram groenten eten, zorgen dat mensen niet genadeloos over je grenzen heen walsen, alles PERFECT doen, tijd voor jezelf maken, en je helemaal kapot vervelen, je goede voornemens uit laten komen, iets nieuws leren ipv Netflixen, slechte gewoontes áfleren, op-je-zelf-vertrouwen, en op anderen ook, de JUISTE keuzes maken, je vrij voelen ondanks alles, niet bang zijn voor… (vul zelf in) 

We ploeteren ons vaak door het leven. Omdat? Ja, waarom eigenlijk? Sta maar eens stil bij die vraag. Het gaat helemaal vanzelf, nietwaar? We leven veelal op de automatische piloot. Wel zo handig met die volgepropte agenda. Je denkt er misschien niet eens over na om te stoppen met wat je doet. Idioot idee, volstrekt onmogelijk! Al die gedachten heb je te danken aan je allerbeste vriend, de innerlijke criticus, die op je schouder zit. Hij is een meester in het influisteren van gedachten: als-dan voorspellingen, het gaat nooit lukken-scenario’s, ‘wat zullen mensen wel niet denken’-verhalen en wat al niet meer. Het is goed bedoeld, daar niet van. De innerlijke criticus houdt van zekerheid, maar intussen wordt jouw stresssysteem op ongezonde wijze aangezwengeld. Er is 1 ding waar de innerlijke criticus het niet van wint en dat is van jouw lichaam. Vroeg of laat wordt er vanzelf op de rem getrapt. Kun je er maar beter vroeg bij zijn, vind je niet?

Tijdens mijn opleiding zag ik dat mijn innerlijke criticus de vorm van een zevenkoppig monster heeft aangenomen. Zelfs voor het vak wat ik al zo’n 20 jaar doe was ik niet goed genoeg. En steeds probeerde ik voor dat vak op de vlucht te slaan. Dat begon bij mijn eerste burn-out: als ik edelsmid zou worden zou alles goed komen. Daarna volgde ik nog vele opleidingen, die mij uiteindelijk brachten tot waar ik nu ben. Tegelijkertijd ben ik mijn vak als tekstschrijver steeds meer gaan waarderen. Nog steeds is er weleens die stem die de gevleugelde uitspraak mijn gedachten in fluistert: ‘elke gek met een pen kan tekstschrijver worden’. Ik zou liegen als ik me er totaal niets meer van aantrek. Maar doordat ik mijn drijfveren en mijn waarden beter ken, sla ik niet meer op de vlucht voor het vak dat ik heb geleerd en waar ik diep in mijn hart veel van houd. Een goede tekst zorgt voor verbinding, raakt de lezer en zet aan tot ander gedrag.

Je kunt bij mij terecht voor goede teksten én voor een vrijer, blijer en gezonder leven. Beide vakgebieden overlappen elkaar. Dat betekent dat ik bij het maken van tekst technieken uit het coachingsvak toepas. En dat ik in coaching, en alles wat ik daar over wil vertellen, mijn kennis en gevoel voor tekst, taal en communicatie inzet.*

*Deze website is in de maak; binnenkort meer op deze én de andere pagina’s.